Tatlong taon na nang huli nating maranasan;

Tradisyonal na pag-aaral na tuluyang lumisan;

Dulot ng pandemya lumaganap sa sanlibutan;

Takot at pangamba ay talaga namang naramdaman.

Habang nararanasan, hagupit ng pandemya;

Kagawaran ay talagang pinagpaplanuhan;

Iba’t ibang pamamaraan upang maibsan;

Pag-aaral ay ipagpapatuloy sa mga tahanan.

         

Sa makabagong pamamaraan ng pag-aaral;

Magulat at mag-aaral agad naman itong inaral;

May kaunting suliranin ngunit nasosolusyunan

Gabay ng mga magulang tunay na maaasahan

 Halos ilang panuruang taon na ang lumipas;

 Nasanay ang lahat sa bagong normal kumripas na;

kaalaman tuluyang nakamit na, at lahat ay nagkaisa;

Nalagpasan ang pandemya, tagumpay ang bawat isa.

Pag-asa aking natatanaw pagbabalik aking nararamdaman;

Kahit sino pa man maging ang Kagawaran;

Pagtulong sa kabataan siyang laging laan;

Pinaghahandaan, Muling pagbubukas ng bawat paaralan.

Nabihag man tayo ng katakot-takot na pandemya;

Edukasyon pa rin ang susi at tanging sandata;

Ang mag-aangat sa buhay ng lahat-lahat na;

Talo ang pandemya tagumpay ang bawat isa.

By: LOVILENE B. CUATON TEACHER I | OLONGAPO CITY NATIONAL HIGHSCHOOL | OLONGAPO CITY